Mauro Manuel.
De PvdA en de ChristenUnie hebben onlangs een wetsvoorstel gepresenteerd dat tot doel heeft om verblijfsrecht te geven aan minderjarige vluchtelingen die door fouten van de overheid langer dan 8 jaar in een procedure zitten. Daarbij wordt de suggestie gewekt dat het zou gaan om “een pardon” of zelfs “een generaal pardon”, maar in feite bevat het voorstel zulke strenge voorwaarden dat het bijna een wonder mag heten als jonge vluchtelingen ervoor in aanmerking zouden kunnen komen.
Om te beginnen moeten de minderjarige vluchtelingen al minstens 8 jaar in Nederland verblijven. Wie hier korter is, valt dus buiten de boot. Verder mogen de jongeren tijdens hun verblijf nooit illegaal zijn geweest. Bovendien mogen zij of hun ouders de procedure niet hebben “gefrustreerd”. Tenslotte moet de procedure zo lang hebben geduurd door fouten van de overheid. Volgens de PvdA en de ChristenUnie zouden zo’n 800 jonge vluchtelingen in aanmerking komen voor de regeling. Maar het is helemaal de vraag hoeveel jonge vluchtelingen überhaupt kunnen voldoen aan deze voorwaarden, die ongetwijfeld ook gepaard gaan met een flinke portie bewijslast.
De PvdA staat aan de basis van zeker 20 jaar keihard beleid tegen migranten en vluchtelingen. Onder aanvoering van sociaal-democratische bewindslieden is in de jaren 90 van de vorige eeuw de sociale en bestuurlijke apartheid in Nederland ingevoerd en steeds meer geperfectioneerd. Ook is de PvdA medeverantwoordelijk voor het verslechteren van het asielbeleid, evenals de ChristenUnie overigens. Als doekje voor het bloeden bieden die partijen nu deze regeling aan, die echter de ellende en het verdriet van veel jonge vluchtelingen niet zal kunnen wegnemen. Hopelijk kan Mauro Manuel, de Angolees die het gezicht van deze groep vluchtelingen is geworden, met dit wetsvoorstel alsnog verblijfsrecht krijgen. Maar veel andere jongeren zullen opnieuw worden afgewezen en uitgesloten. Het is dus een illusie om te denken dat de problemen van de Mauro’s en de Sahars nu zijn opgelost.
Hoe marginaal het wetsvoorstel ook is, toch zal het grote moeite kosten om het aangenomen te krijgen, gezien de ramkoers van het kabinet Bruin I. Zo is minister Gerd Leers van Immigratie en Asiel vastbesloten om Mauro naar Angola te deporteren, ondanks de brede maatschappelijke steun die de vluchteling inmiddels heeft gekregen. Het is dus zonneklaar dat Leers bepaald niet staat te juichen om het voorstel van de PvdA en de ChristenUnie. De PVV heeft meteen al laten weten faliekant tegen de pardonregeling te zijn. Volgens Geert Wilders en zijn bende zou daarmee illegaal verblijf worden beloond. Zelfs als de PvdA en de ChristenUnie bij voorbaat al uitsluiten dat ook illegaal gemaakte vluchtelingen een beroep op hun wetsvoorstel mogen doen, dan nog schreeuwen de rechts-populisten moord en brand. Want in hun ogen en in die van veel andere Kamerleden mag er na de beperkte pardonregeling voor vluchtelingen in 2007 nooit meer een andere pardonregeling komen, ook al gaat het om voorstellen die zo zijn uitgehold dat van een pardon volstrekt geen sprake is.
Harry Westerink
