Monday 31 October 2011

Mauro moet blijven

Vanwege de discussie over Mauro Manuel gooit de IKON de programmering om. De publieke omroep zendt maandagavond een documentaire uit over andere alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama's) uit Angola. Die komt in plaats van een ander programma, zo liet de IKON weten.

Terug naar Angola uit 2005 volgt drie ama's. Een van hen zit in Nederland nog in een onzekere asielprocedure, de andere twee moeten terug naar Angola. Eenmaal terug in hun land van herkomst hebben ze moeite hun draai weer te vinden. In de documentaire komen ook enkele ouders aan het woord die hun kinderen naar Nederland hebben gestuurd.

Terug naar Angola is maandagavond rond elf uur op Nederland 2 te zien. (Bron: Telegraaf.nl)
http://kk-j.blogspot.com/2011/10/video-terug-naar-angola-documentaire.html

Friday 28 October 2011

Pardonvoorstel voor jonge vluchtelingen blijkt uiterst beperkt

Mauro Manuel.
 
De PvdA en de ChristenUnie hebben onlangs een wetsvoorstel gepresenteerd dat tot doel heeft om verblijfsrecht te geven aan minderjarige vluchtelingen die door fouten van de overheid langer dan 8 jaar in een procedure zitten. Daarbij wordt de suggestie gewekt dat het zou gaan om “een pardon” of zelfs “een generaal pardon”, maar in feite bevat het voorstel zulke strenge voorwaarden dat het bijna een wonder mag heten als jonge vluchtelingen ervoor in aanmerking zouden kunnen komen.
Om te beginnen moeten de minderjarige vluchtelingen al minstens 8 jaar in Nederland verblijven. Wie hier korter is, valt dus buiten de boot. Verder mogen de jongeren tijdens hun verblijf nooit illegaal zijn geweest. Bovendien mogen zij of hun ouders de procedure niet hebben “gefrustreerd”. Tenslotte moet de procedure zo lang hebben geduurd door fouten van de overheid. Volgens de PvdA en de ChristenUnie zouden zo’n 800 jonge vluchtelingen in aanmerking komen voor de regeling. Maar het is helemaal de vraag hoeveel jonge vluchtelingen überhaupt kunnen voldoen aan deze voorwaarden, die ongetwijfeld ook gepaard gaan met een flinke portie bewijslast.
De PvdA staat aan de basis van zeker 20 jaar keihard beleid tegen migranten en vluchtelingen. Onder aanvoering van sociaal-democratische bewindslieden is in de jaren 90 van de vorige eeuw de sociale en bestuurlijke apartheid in Nederland ingevoerd en steeds meer geperfectioneerd. Ook is de PvdA medeverantwoordelijk voor het verslechteren van het asielbeleid, evenals de ChristenUnie overigens. Als doekje voor het bloeden bieden die partijen nu deze regeling aan, die echter de ellende en het verdriet van veel jonge vluchtelingen niet zal kunnen wegnemen. Hopelijk kan Mauro Manuel, de Angolees die het gezicht van deze groep vluchtelingen is geworden, met dit wetsvoorstel alsnog verblijfsrecht krijgen. Maar veel andere jongeren zullen opnieuw worden afgewezen en uitgesloten. Het is dus een illusie om te denken dat de problemen van de Mauro’s en de Sahars nu zijn opgelost.
Hoe marginaal het wetsvoorstel ook is, toch zal het grote moeite kosten om het aangenomen te krijgen, gezien de ramkoers van het kabinet Bruin I. Zo is minister Gerd Leers van Immigratie en Asiel vastbesloten om Mauro naar Angola te deporteren, ondanks de brede maatschappelijke steun die de vluchteling inmiddels heeft gekregen. Het is dus zonneklaar dat Leers bepaald niet staat te juichen om het voorstel van de PvdA en de ChristenUnie. De PVV heeft meteen al laten weten faliekant tegen de pardonregeling te zijn. Volgens Geert Wilders en zijn bende zou daarmee illegaal verblijf worden beloond. Zelfs als de PvdA en de ChristenUnie bij voorbaat al uitsluiten dat ook illegaal gemaakte vluchtelingen een beroep op hun wetsvoorstel mogen doen, dan nog schreeuwen de rechts-populisten moord en brand. Want in hun ogen en in die van veel andere Kamerleden mag er na de beperkte pardonregeling voor vluchtelingen in 2007 nooit meer een andere pardonregeling komen, ook al gaat het om voorstellen die zo zijn uitgehold dat van een pardon volstrekt geen sprake is.
Harry Westerink

Vluchtelingen Op Staat gaat door met actievoeren

Bij een actie van Vluchtelingen Op Straat.

“Stel je eens voor dat je nu nog niet weet hoe je vanavond aan je eten kunt komen, waar je gaat slapen en hoe het moet met je dunne kleren en de regen en de kou?” Aldus Abdisalam Yasin, van de zelforganisatie Vluchtelingen Op Straat, vorige week vrijdag op de bijeenkomst in het Nijmeegse solidariteitscafé Mulawan. “Vluchtelingen zijn mensen. Maar als we uitgeprocedeerd zijn, hebben we geen voedsel, geen dak, we hebben niets. We kunnen zo niet overleven.”

Vluchtelingen Op Straat is opgericht nadat de Utrechtse daklozenopvang deze zomer weigerde nog langer vluchtelingen op te vangen. De zelforganisatie wil dat vluchtelingen in Nederland “toegang krijgen tot basisbehoeften als werk, onderdak, eten en gezondheidszorg. Het beleid van deze regering dwingt mensen tot een uitzichtloos leven op straat zonder onderdak, hulp of eten.” Dat treft vluchtelingen hard. “Als je een kind bent, heb je veel plannen. Ik had veel plannen. Ik kwam hier niet omdat Nederland een rijk land is, maar omdat ik dacht dat Nederland een vrij land is”, vertelde een 27-jarige in Arnhem wonende vluchteling tijdens de bijeenkomst. “Mannen kunnen hier met mannen trouwen. Niemand mag om deze mensen lachen. Dat is vrijheid. Maar in een vrij land moet je ook rechten hebben. Ik heb die hier niet. Ik leef een kloteleven.”
Maar vluchtelingen zijn geen willoze slachtoffers. De zelforganisatie heeft al meerdere demonstraties georganiseerd. De sprekers op de bijeenkomst waren kwaad op de regering. “Ze willen me ophangen in Iran omdat ik daar over democratie praatte”, aldus een Iraanse vluchteling. “Maar hier zegt de overheid eigenlijk ook: je mag niet leven. Als je geen onderdak hebt, geen werk, geen eten, dan kun je niet leven. Volgens de overheid zijn vluchtelingen een probleem omdat wij zoveel geld zouden kosten. Dat is een grote leugen. Meer mensen moeten begrijpen dat het kapitalistische systeem het probleem is, niet de vluchtelingen.”
Dezelfde problemen
Die moeilijke positie waarin veel vluchtelingen zitten, doet de zelforganisatie de moed niet in de schoenen zinken. Integendeel, de vluchtelingen stellen zich juist assertief en strijdbaar op. “Wij verdienen mensenrechten. We komen van een ander continent, niet van een andere planeet”, zei Yasin. Hij was het organiseren nog niet moe. “Dag na dag krijgen wij meer ervaring. We krijgen steeds meer steun van individuen en organisaties. Op Facebook hebben wij al meer dan duizend vrienden. We moeten doorgaan totdat er een beleid komt dat erkent dat wij mensen zijn.”
Van steungroep PRIME was Ahmed Pouri aanwezig bij de Nijmeegse bijeenkomst. “Volgens de VVD is Nederland veel te aardig voor vluchtelingen. Wel 56 procent zou een verblijfsvergunning krijgen. Maar dat is niet waar. In Nederland krijgt bijvoorbeeld nog geen twee procent van de Somalische vluchtelingen verblijfsrecht, terwijl buurland Duitsland meer dan veertig procent toelaat, vanwege de bloedige burgeroorlog.” Ook Yasin weet dat de politiek niet te vertrouwen is. “De politici kennen onze situatie, want zij zijn degenen die ons op straat gooien. Onze acties doen we niet voor de mensen in de Tweede Kamer. De rest van de mensen weet niet veel over onze problemen. We moeten daarom op meer plekken samenkomen.”
Yasin en Pouri benadrukken dat meer gezamenlijke acties nodig zijn. “Eén actie heeft in Nederland nooit succes”, weet Pouri uit ervaring. “Langdurig protest is nodig. We moeten onze krachten bundelen. En we moeten lokaal organiseren. We moeten ons niet richten op één soort actie, alle acties verdienen solidariteit.” Yasin: “Alle vluchtelingen moeten zich verenigen. We moeten onze stem hard laten klinken. We hebben samen dezelfde problemen. Ik denk niet: ik ben Somaliër en jij niet. Dit zijn niet mijn persoonlijke problemen, het zijn onze collectieve problemen.” Solidariteit met Vluchtelingen Op Straat is broodnodig. Onder andere in de vorm van dit soort bijeenkomsten, artikelen en demonstraties.
Mariët van Bommel

Tuesday 18 October 2011

21 oktober, Nijmegen: bijeenkomst met “Vluchtelingen Op Straat”

Protest van "Vluchtelingen op straat".
Leden van “Vluchtelingen Op Straat” vertellen op 21 oktober in Nijmegen over hun zelforganisatie en hoe ze verder willen met hun strijd. De vluchtelingen organiseerden onlangs in Den Haag al een strijdbare manifestatie tegen het op straat zetten van vluchtelingen. Discussieer mee bij solidariteitscafé Mulawan.
Solidariteitscafé Mulawan, in De Klinker
Van Broekhuysenstraat 46, Nijmegen
Vrijdag 21 oktober
Open: 18:00 uur, eten: 19:00 uur
Info-avond: 20.30 uur
Reserveren: 06-17240896
of: mulawan_eetcafe@hotmail.com
De gemeentelijke noodopvangen voor vluchtelingen zijn na de pardonregeling van 2007 steeds meer uitgekleed. En sinds deze zomer worden mensen zonder papieren in het hele land geweerd uit daklozenopvangen. Veel vluchtelingen zijn dus nu volledig aangewezen op familie of vrienden. En steeds meer mensen kunnen nergens meer terecht en komen dus letterlijk op straat terecht.
In Utrecht werd daarom in juli de zelforganisatie “Vluchtelingen op straat” (VOS) opgericht, en die hield direct een kleine manifestatie bij het stadhuis. In augustus lieten de vluchtelingen in Rotterdam van zich horen. En in september was het voorlopige hoogtepunt: op de door VOS georganiseerde manifestatie kwamen honderden vluchtelingen uit het hele land samen met een handjevol sympathisanten en hulpverleners.
Met het succes van september in het achterhoofd is het tijd om te kijken wat de volgende stappen zouden kunnen zijn. Want er moet nog veel meer gebeuren. Zo zou het goed zijn als er meer contact zou komen tussen de zelforganisatie, andere vluchtelingen, familie, vrienden, en andere ondersteuners en activisten. Het is nodig om samen een vuist te maken tegen minister Gerd Leers, het COA en de gemeenten die vluchtelingen letterlijk in de kou laten staan. De informatiebijeenkomst van 21 oktober is een mogelijkheid om elkaar te ontmoeten en samen verder te bouwen aan het protest.
Mariët van Bommel
Flyer van de bijeenkomst.