18jan2012
IND wijst vrijwel alle kinderen af die bij hun ouders in Nederland willen wonen
Kind in Somalië: moet van Bruin I koste wat kost buiten Nederland gehouden worden.
Volgens het Kinderrechtenverdrag horen kinderen bij hun ouders te zijn, tenzij dat niet in hun belang is. Maar de IND wijst de aanvragen van “vreemdelingenkinderen” om bij hun ouders in Nederland te mogen leven, vrijwel altijd af. Dat blijkt uit de cijfers die de kinderrechtenorganisatie Defence for Children van de overheid kreeg na een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur.
De kinderrechtenorganisatie ontvangt steeds meer signalen dat het gezinsherenigingsbeleid de laatste tijd nog meer is verslechterd. De cijfers geven een schokkend beeld. Voor de verblijfsaanvragen die in Nederland zijn ingediend loopt het afwijzingspercentage van 44 procent in 2008 tot maar liefst 97 procent in de eerste helft van 2011. Bij de aanvragen die op Nederlandse ambassades zijn ingediend is het afwijzingspercentage gestegen van 11 procent in 2008 tot 81 procent in de eerste helft van 2011. “Het komt regelmatig voor dat kinderen in hun eentje naar een Nederlandse ambassade komen voor een aanvraag en dan maandenlang in de buurt van de ambassade rondzwerven. Voor Somalische kinderen geldt dat ze daarvoor zelfs helemaal naar een buurland moeten”, aldus Defence fort Children. Het duurt minstens een half jaar voordat de kinderen een antwoord op hun aanvraag krijgen.
Zoals zo vaak, is de basis van deze zoveelste verscherping van het beleid ook nu weer gelegd door PvdA-bewindslieden. In 2009 uitte namelijk de toenmalige staatssecretaris van Justitie Nebahat Albayrak het vermoeden dat met name Somalische vluchtelingen en hun nareizende gezinsleden zouden frauderen met de regels van gezinshereniging. Hoewel ze dat helemaal niet kon bewijzen, leidde die stigmatisering tot een nog hardere aanpak van gezinsherenigers. Overigens trad Albayrak daarmee in de voetsporen van Mark Rutte, die in 2003 als staatssecretaris van Sociale Zaken gemeenten aanzette tot racisme. Hij adviseerde hen namelijk om alle ongeveer 25 duizend Somaliërs op te sporen via de gemeentelijke basisadministratie en te controleren op fraude met bijstandsuitkeringen. Toen de rechter dat soort racistische onderzoeksmethoden verbood, verklaarde hij doodleuk dat dan maar de regels moesten worden veranderd. Met het kabinet Bruin I heeft Rutte die kans met beide handen aangegrepen en is racisme meer dan ooit doorgedrongen tot het centrum van de staatsmacht.
Het brandmerken van migranten en vluchtelingen is sinds de jaren 90 van de vorige eeuw gemeengoed van zowel liberalen en christen-democraten als sociaal-democraten. Minister Gerd Leers van Immigratie en Asiel staat dus in een lange traditie van drastische beperking van gezinsmigratie en schending van het recht op een gezinsleven. Het tot zondebok maken van migranten en vluchtelingen wordt daarbij als instrument ingezet om gezinsmigratie zoveel mogelijk de kop in te kunnen drukken.
Harry Westerink
