100 mensen in kamp - delegatie naar minister
Op dit moment bivakkeren 100 dakloze vluchtelingen in het tentenkamp in Ter Apel: 70 Irakezen en 30 Somaliërs. Vandaag of morgen gaat een delegatie naar Den Haag om met de minister te praten. De burgemeester regelt het vervoer. Intussen gaat het protestkamp door.
Het aanbod van de burgemeester om met door haar geregelde bussen allemaal naar Den Haag te gaan om daar de actie voor het parlement voort te zetten, is door de demonstranten niet aangenomen.
Volgens de Irakese woordvoerder Hadi zijn de wensen van de vluchtelingen:
• "Als jullie ons niet willen hebben, geef ons dan een bewijs zwart op wit dat we naar een ander land mogen gaan om daar asiel te vragen en dat we dan niet teruggestuurd worden naar Nederland (zoals de huidige praktijk is als je naar een ander EU- land gaat, red).
• Als jullie zeggen dat dat niet kan omdat Nederland het Verdrag van Dublin heeft getekend en niet zomaar onder Europese afspraken uitkan, geef ons dan toestemming om in Nederland te blijven en geef ons een status (verblijfsvergunning, red).
Zolang deze eisen niet ingewilligd worden, stoppen we niet met onze actie, ook al duurt het een maand, twee maanden, een jaar of nog langer"
Woordvoerders Irakezen:
Hadi 06 84125905 (sprkt engels)
Ali Aziz 06 8131 8559 (sprkt NLs)
Woordvoerder van de Somaliërs:
Saam Said 06 8 204 556.
De Somaliërs, waarvan al eerder twee groepen een tentenkamp organiseerden, hebben vergelijkbare eisen: Geef ons de kans elders asiel te vragen of geef ons een status. Uit onderzoek van de UNHCR uit 2010, gepubliceerd in 2011, blijkt dat ze in andere EU-landen veel meer kans maken op asiel. Ditzelfde geldt voor de Irakezen.
De organisaties STIL (Utrecht), PRIME (Den Haag) en SHUV (Emmen) zijn solidair met de actievoerders en steunen de acties waar mogelijk. Deze organisaties hebben dagelijks te maken met mensen die door de Nederlandse overheid op straat geklinkerd worden en geen kant op kunnen. Er heerst onder hen grote humanitaire nood.
Veel mensen leven letterlijk op straat. Ze moeten op stations of in parken slapen terwijl dat verboden is. Hebben geen mogelijkheid (legaal) in eigen levensonderhoud te voorzien. De eigen netwerken van de mensen, goedhartige Hollanders en de hier genoemde- en andere hulp- en vluchtelingenorganisaties kunnen, evenals de grote steden, de noden niet meer voldoende opvangen. De gevolgen van dit klinkerbeleid zijn onhoudbaar geworden. Daarnaast is er duidelijk iets mis met de beoordeling van asielverzoeken.
Vluchtelingen zelf hebben het intiatief genomen tot deze acties en hebben zelf de acties georganiseerd. STIL helpt met verspreiden van hun boodschap via de mail, evenals de Zelforganisatie Vluchtelingen op Straat die tevens helpt met 'social media' contacten en het verkrijgen van hulp, tenten en geld.
